yıldıza pişman kalmak
yaşanmayanı ayrımsadı yıldız,
ölüme düştü yavaşça,
çirkinlik gözlerinde sere serpe;
bizim küstüğümüz kadar umutsuz.
dilemeye utandık yarını.
eline yapıştı ışık,
titrek, hızlı, masum;
ama farkında.
geçmişte gelecektin,
inadımı ikna ederken.
gördükçe dinlendik düşü.
aşkı yıldız doğurdu.
yıllarca mezarında yorulduk.
ışık bir zamanlardı yaşamda,
dua etmeye utandık.
gökyüzü ağladı sonra.
Buğra Kavukçuoğlu Gökçeada-2011
Bir cevap yazın