bitmeyen

bitmeyen

eteğini başıma geçirdiğinde anlarım,
alınganlığım kendini koruyan şımarık.

çorabını yırttığımda hazla yanımdan,
evinden koşarak çıkar bulmuşluğum.

kendimi bahis edebilirim bir an o an,
bana kutsal açılmış kabul şöleninde.

doruktaki titrek tek adını bağırdığında,
işte hepsini unutacağım sonra ve yine.

eteğini başıma geçirdiğinde anlarım,
şımarık kendini koruyan verişgenlik

çıkmak üzerine artık düşünmüyorum
içinden.