ilk kalkan uyandırsındedik birbirimizeöpüştükiyi geceler dilediksanki bile bile bir anyetersiz kaldıyanaklarımız sımsıkıyine öpüştük uyudukuyuyordukçok fazla rüya gördüksonra gördüklerimizbaşa dönmeye başladıbaşlar sona, sonlar acıyabütün yastıklarıkorku sarmıştı hala uyuyoruzbirimizin kalkması lazımçünkü bile geçe her anyetersiz kalacak biri hiç uyanmayacak.