Defter – Buğra Kavukçuoğlu

ilk kalkan uyandırsın
dedik birbirimize
öpüştük
iyi geceler diledik
sanki bile bile bir an
yetersiz kaldı
yanaklarımız sımsıkı
yine öpüştük

uyuduk
uyuyorduk
çok fazla rüya gördük
sonra gördüklerimiz
başa dönmeye başladı
başlar sona, sonlar acıya
bütün yastıkları
korku sarmıştı

hala uyuyoruz
birimizin kalkması lazım
çünkü bile geçe her an
yetersiz kalacak

biri hiç uyanmayacak.