uyuşturma kendini sana sesleniyorumbize uyarıcı gerek erek erekuyuşturma kendini sana sesleniyorumyatmışım didaktikle lik likdert olmasınberaber uyanalım dert bu.(olabilir) şimdi devlet bize ne veriyorbahsettiğinden çok uzaksınbaktığın anda anlarsın bebeğimkızamayız birbirimize diktatörler.(traktörler)en güzel küfürleri ürettirir bize çünkü. şu an sıkıldım varoluş anlatmaktanaşktan bahsedip uygulamaya geçesimbununla beraber bir teokratın bacaklarınıöpmek, sevmek, okşamak, eteğini anidenyukarılara çıkartıp aynı yerde ağzımı […]
Ay: Eylül 2013
basit
kimse kabul etmeyecekbiz yine devam edeceğizsevmekgöreceli değil kiiyi vardırkötü vardırbak yine kimsekabul etmeyecek sevmek vardırsevmek yoktur. biz yine de güleceğiz.
sınıf sınıf anlatacağım
nerede okumuşsun ne kadarmışsınbeni seni kıracak bunlar her olasılıktaah ben bu sınıfların ağzına kalayımmezuniyet dediğin mutlak ölümdürkutlama! en aşağıda ne güzel şeyler oluyorbilemezsiniz başınızı kaldırmadığınızdan
bitmeyen
eteğini başıma geçirdiğinde anlarım,alınganlığım kendini koruyan şımarık. çorabını yırttığımda hazla yanımdan,evinden koşarak çıkar bulmuşluğum. kendimi bahis edebilirim bir an o an,bana kutsal açılmış kabul şöleninde. doruktaki titrek tek adını bağırdığında,işte hepsini unutacağım sonra ve yine. eteğini başıma geçirdiğinde anlarım,şımarık kendini koruyan verişgenlik çıkmak üzerine artık düşünmüyorumiçinden.
yokuş
yolculuk var eskiyeher yeri yıkmışlaracınmadan ağlatıldığınevlerden biriniokulunda sınıfının olduğudökük binayıtebeşirle kale yaptığınızmezarlık duvarınıyıksınlar!sen sanki başkabir şey yaptınağlamadın bir dahaokulun falan bittifutbolu da bıraktınyıktın binlerce kezkendini de ve gitgidebir bütün oluyorsunbir yokuş bu işteçıkıyorsun güneşinher yerden kızgınkızgın yansımalarındagölgeler olmuyor değilhatta bazen patenleriylegüzel elbiseli bir angeçiyor yanından aşağıyıka yıka varacaksınbunun her yanı haz. acele etme sakin sakinbu […]
ilk kitabım
kısa bir itiraf
bütün kesik uykulardurup durup benzereski bir aşkın inatçısencil varoluş savaşına ben hala bütün şiirlerimesenden yola çıkıyorum. beldeme
biraz da izin ver aşk seni dilesin
bir yıldız öldükçe sendilek tutacak kadarkorkaksın yalnızlıktan.benim ağıdım varani ışık kayıplarındadoğal yaslar tutarım. bir haz telaşıylasen yarınındanbugünler çalıyorsunkesende kaç aşkbelki hiç kalmadı.dört yanım umutlaben yarınımdanemekle besleniyorumceplerimde bin aşkbelki hep artacak. bitiyorsunbaşlıyorum kaçtıkça yalnızlıktanyıldızlar da tükeneceksığınmalar sürdükçeadamlara, kadınlarakalplerden de geriyebir eser kalmayacak. bazen, öylece durup, yapayalnız, gökyüzüne baktığında, mutlu olabilmelisin.
tutuşmak
konum seni paylaşmaktı üstelik bir cevap arifesindeydim bu bayram başlıkta kararsız kaldım. mutlu olabildiğin her yere git en çok burasıydı diyememekteyim konum seni anlamaktı az çok gülebildiğimizde sevişmek konumumuzdan konumuzdan ötürü kaçınılmaz bazı kelebekler ölmek bilmezkonduklarından.
yaymalı bu aşkı
olduğun hali ararken bulduğunu durmadan uzaklıkları sevmelerle açıklayabilirsin bir süreliğne bak bu çocuk iyi suçlamalarla kendini ipten alıyor her son dilekte çünkü dolunay ya da yıldızın ölümü ve mumun sönüşü ile alkışlar yaşamak kadar içten olamaz nefesin hakkını veren insan kendi dileğidir kendisi duadan iletmekle başlamış düşünebilmek tek derdimiz başkaları olmalı o hal evrimin gerektirdiği […]