Defter – Buğra Kavukçuoğlu

işte orada bir yokuştan
aşağı sen
indikçe yavaşlarsın

ben dururum
denize saygı duyuyorsam
sırf sevdiğimden.

yine de hesaplaşma değil
birazdan anlayacağız.

gezegenler yorgunluğu arasında
geçecek olan bir güç haliyiz
şimdi varımı neye yorduğum değil
yokumdan dert yanmam ayıp
anlamamaış gibi davranmak
sadece imkan şımarıklığı çocukta
bazısı kadın bazısı erkek hepsi çocuk
yanağından aklından sevilir çocuk
korkak sandığın o küçük aklın
allah inancı yoktur
yani insan evrimi okudukça kendi kitaplarından
gidişata ters düşecektir

neden şimdiki maymunlar diye başladığında cümleye
aklıma düşen ilk kanıtsın aslında.

ben bir süre daha çocuk kalsaydım
aşkı da sana bağlardım
allahtan körüm ve düğüm bilmem
dernek tanımam
deniz olmadan duramıyorsam
kalabalıktan değil biliyorlar
sohbete balık kala kadehler dolurken
paylaşmak üzere olanın mutluluğudur.

şöyle ki canım benim
bende Aşkın var yürür giderim
bende Betül var coşar susarım
bende Cem var  hayat toplanırım
bende Ebru var suya yayılırım
bende Alp var Tayfun olurum
bende Erman var derman bulurum
bende Hasan var drama yok.
şöyle ki canım benim
canlarım var.

‘Uçurtma Bayramları arifesinde
kalbini yıkayanların aşkı
birkaçsantim uzun olurmuş.