bürünmek

öylece esiyordu beyaza
sen tedirgin oldun
buz yüzünde felç korkusu

daha iyi bilmeliydin rüzgarı
duruldun merak oldun
yüzde az olasılıktı tesadüf

sadece bakıyordu gözlerine
ölümden sonra da yaşatır seni
bu binlerce ruhlu bakışı.

kış kokuyordu huzurluca
ilk baharlarını hatırladın
düşler bağladı mevsimleri

artık bağırıyordun tepeye
sonra hızlandı dudaklarınız
bütün tenlerde mutluluk izi

öylece esiyordu beyaza
sen doğmak istedin
çığ oldu
aşk oldu.

kimse kurtarmaya cesaret edemedi.

Buğra Kavukçuoğlu                                                                  Ortaköy-2012