May 17, 2014 - 
Defter 
No Comments
Defter No Comments anlara teslim olmak
çoğu an ölümden korkmamla geçiyordu
tek birgün yaşama sevinci içindeyken
çünkü hergün sancıyla süremiyordu
korkunun salındığı zaman denen akışı
mut ile his etmiyorsam tepkimesiz
zaten ölümü öldüğümü duyar gibi oldum
yani
an benimse
ben anımsa
birliktelikler ise ölüyorsa tek tarafsız
saçmaladığımı uyandım gecesiz güneşsiz
çünkü hergün saat diliminden bağımsızdı
o anların ölüm olduğunu
anlamak için özellikle yaşamadım
bir anı hatırladım
unutmuş gibi yaptığım
aşk üzerine ya da bir danstı
kelimelerin beline vurduğumuz
bellerimizin rekortmen olduğu
çoğu an ölümden korkmamla geçecek
her birgün yaşama sevinci içindeyken
çünkü birgün farketmek geliyordu.