bir delinin umudunu kestiğidirbizim kopan güllerimiz tam böyle sarılacakken kime kimmiş diye bana okuma yazma öğrettiler ne sarıldık ne okuduk sonra en sevdiğimiz olacaktıardını bırakmasaydık kiminkimmiş diye aklını yitirmiş kastenbundandır cana ışımasıçünkü öğretilmedi, eğitilmedikaygılı her sahte gerektenbize anlatmaya gelecekti ardını bırakmasaydık kiminkimmişiz diye bir bebeğin ailesini doğurduğudurbizim güzel günlerimiz.